کارگردان «کت چرمی» گفت: در سینمای اجتماعی باید ترکیب متعادلی از تیرگی و روشنایی را به مخاطب تحویل دهیم تا آن را بپذیرد.
حسین میرزامحمدی کارگردان فیلم سینمایی «کت چرمی» در برنامه سینماچی رادیو جوان با اشاره به پروسه طولانی اخذ مجوز برای این اثر گفت: در مرحله فیلمنامه معضلات و اختلاف نظرهایی داشتیم که سعی کردیم با تعامل آن‌ها را حل کنیم اما مسائلی در فیلمنامه اصلی ما وجود داشت که بخشی از آن هم جزو هسته مرکزی بود و تغییر پیدا کرد برای مثال در اصل ماجرای مهمانی «کت چرمی» و پایان بندی فیلم اصلاحات عمده‌ای را اعمال کردیم اما اتفاق مثبت این بود که باب گفت‌وگو و تعامل در این زمینه باز شد.
میرزامحمدی تصریح کرد: به شرط وجود انعطاف، در سینمای اجتماعی ایران اتفاق‌های خوبی رخ می‌دهد. در این سینما هنوز سوژه‌های بسیاری وجود دارد که می‌توان به آن‌ها پرداخت و تا کنون کسی درموردشان حرف نزده است.
زمانی اقای بیضایی گفت “اگر بخواهم این‌همه نکبت ببینم در کوچه و خیابان هم می‌توانم چنین مواردی را به صورت رایگان تماشا کنم!
این کارگردان سینما با بیان خاطره‌ای از بهرام بیضایی درباره سیاهنمایی در سینمای اجتماعی گفت: یک بار فیلمی را با آقای بیضایی نگاه می‌کردیم و پس از پایان فیلم به من گفت “اگر بخواهم این‌همه نکبت ببینم در کوچه و خیابان هم می‌توانم چنین مواردی را به صورت رایگان تماشا کنم! سینما کجای این فیلم است؟”. پایان همه آثار او هم امیدواری است مثلا درباره آرش بیضایی می‌گوید “من هنوز مردمی را می‌شناسم که می‌گویند آرش باز خواهد گشت” و هنوز به یک امیدی زیست می‌کند و زیست یعنی همین امید.
میرزامحمدی تصریح کرد: به عنوان کسی که در غرب درس خوانده و کار کرده می‌گویم که فستیوال‌ها و سینمای غرب به این “نکبتی” اضافه کرده‌اند. سینمای اجتماعی مثل زندگی یک سایه روشن است که در کنار سیاهیها روشنایی هم هست ولی اینکه سیاهی یا روشنی بیش از دیگری نشان داده شود باعث پس زده شدن اثر از سمت مخاطب می‌شود.
وی اضافه کرد: در «کت چرمی» تلاش زیادی کردم که سیاهی و روشنی را همزمان باهم نشان دهم. فیلمساز می‌تواند در زمان دو ساعته فیلم هرکاری می‌خواهد با ذهن مخاطب بکند ولی در نهایت مخاطب باید پس از اتمام فیلم از فیلم رضایت داشته باشد. بالا و پایین‌های داستان در اثنای فیلم ترکیبی از همه احساسات و عواطف آدمی را می‌سازد که اگر برایند آن برای مخاطب خوشایند باشد فیلمساز به هدف اصلی خود در سینما رسیده است.
کارگردان «کت چرمی» درخصوص مواجهه اولیه سازمان بهزیستی با «کت چرمی» پس از اکران افزود: ما در بخش پیش تولید با مدیرکل بهزیستی تهران گپ و گفتی داشتیم و در حد اطلاع رسانی، موضوع فیلم را با ایشان در میان گذاشتیم؛ در این زمینه هم دغدغهها و نگرانی‌هایی داشتند که اطمینان دادیم فیلمنامه ما چندان به مسائل مورد نظر بهزیستی ارتباطی ندارد اما با نسخه نهایی و خروجی اثر بعد از ساخت و اکران رو به رو شدند که استقبال هم کردند.
میرزامحمدی اظهار داشت: به علاوه با دوستان در این سازمان چند جلسه هم داشتیم که برای معرفی موضوعات دیگر هم بتوانند به ما کمک کنند. در این زمینه در جلسه‌های متعدد مواردی مطرح شد که درصورت ارائه مستند، می‌توان در سینمای اجتماعی از آن‌ها الهام گرفت.
جواد عزتی در همه مراحل ساخت فیلم از فیلمنامه نویسی گرفته تا فیلمبرداری و بعد از فیلمبرداری کمک کرد
وی درباره نحوه همکاری با عوامل این فیلم بیان کرد: حضور جواد عزتی در همه مراحل ساخت فیلم از فیلمنامه نویسی گرفته تا فیلمبرداری و بعد از فیلمبرداری به شدت به ما کمک کرد. آقای حجازی هم با اینکه کار اولی بود که به صورت مستقل تهیه‌کنندگی آن را بر عهده داشت اما به شدت از فیلم حمایت کرد.
کارگردان «کت چرمی» ادامه داد: امین میری را در تئاتر شناختم، بازیگر پر قابلیت و تیزهوشی بود و کار کردن با او لذت بخش بود. برای نقش ثریا هم از حدود ۱۵۰ نفر تست گرفتم و یکی از آخرین گزینه‌هایی که با او گپ زدم سارا حاتمی بود. طی چندین مرحله تصمیم گرفتم او را انتخاب کنم که اتفاق خوبی هم بود و توانست سیمرغ هم بگیرد.
میرزامحمدی گفت: بازخوردهای مخاطبان خوب است. پرداخت به چنین موضوعاتی در فیلم‌های سینمایی این روزها نیاز است و باید بیشتر به آن‌ها رسیدگی شود تا بتواند مخاطب را درگیر خود کند.
وی تصریح کرد: «کت چرمی» فیلمی است که علاوه بر روایت داستان، مسائلی را مطرح می‌کند که برخی مواقع حس خوب می‌دهد و برخی مواقع خوشایند نیست. این فیلم تا کنون بعد از فیلم‌های کمدی بیشترین فروش فیلم را داشته و به نظرم حضور فیلم‌های کمدی کمکی است که فیلم‌هایی از این دست هم فروخته شود.
