درحالی که ورود پلتفرم‌ها و سایر درگاه‌های پخش فیلم در فضای مجازی هر روز بیشتر از دیروز فعال می‌شوند اما گروهی از کارشناسان براین باروند تجربه مشترک تماشای فیلم در سالن‌ها همچنان عاملی برای چراغ روشن سینما است و تا مرگ آنها فاصله داریم.
هرچند افزایش تعداد درگاه‌های پخش فیلم در فضای مجازی یا همان پلتفرم‌ها روز به روز درحال افزایش است و تعداد میلیونی مخاطبانشان این نکته را یادآوری می‌کند که اکران سالنی فیلم‌ها به‌روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود، برخی از منتقدان فیلم براین باورند که هنوز تا خاموش شدن پروژکتور سالن‌ها فاصله داریم و این فرصتی برای شرکت‌های پخش فیلم در سراسر جهان است.
در این زمینه منتقدان و فعالان عرصه فیلم با اشاره به آمار فروش فیلم‌ها در اقصی‌نقاط جهان تاکید می‌کنند عملکرد خوب برخی فیلم‌ها مثل سوپر ماریو با فروش بیش از 1.2 میلیون دلار نشان می‌دهد همچنان تقاضا برای نشستن روی صندلی سالن‌ها و تماشای فیلم در میان ساکنان این کره خاکی وجود دارد و هرچند که صفر و یک‌های دنیای مجازی برخی را برای تماشای فیلم یا سریال مورد علاقه خود خانه نشین کرده ولی نباید تصور کنیم که سالن‌ها در آینده نزدیک تعطیل می‌شوند.
این گروه تاکید می‌کنند، هرچند در دهه‌اخیر تصاویر متعددی از صندلی‌های خالی سالن‌ها با این رویکرد که عمر اکران سالنی فیلم‌ها روبه‌پایان است دست به دست می‌شود اما واقعیت اینجاست که تجربه تماشای فیلم در کنار فامیل، دوستان، همکاران یا همکلاسی‌ها نکته‌ای است که در این دنیای صنعتی را نباید نادیده گرفت و به نوعی جنگ میان پلتفرم‌ها و سالن‌های سینما است که هنوز هم ادامه دارد.
منتقدان براین باورند کیفیت داستان، نوع تصویر و حس دیدن فیلم روی پرده نقره‌ای یکی از عواملی است که مخاطبان هنر هفتم را به سالن‌ها می‌کشاند و نباید به این نکته تاکید داشته باشیم که دیدن فیلم در صفحه تلویزیون و روی مبل راحتی می‌تواند جایگزین هیجان تصاویر در ابعاد پرده نقره‌ای از ذهن مخاطبان سینما دور شود یا اینکه این تجربه دورهم بودن در میان آنها کم رنگ شده باشد و به قول کوئینتین تارانتیو نشستن روی صندلی سالن‌های چند صد نفری سینما در ذهن مخاطبان هنرهفتم یک عکس فوری پاک نشدنی است که در حافظه علاقمندان سینما ثبت شده است.
شان گمبل Sean Gamble مدیر سینماهای زنجیره‌ای اطلس براین باور است که بسیاری ازفیلم‌های مطرح در دهه‌های اخیر نشان داده که اگرچه صفر و یک‌های مجازی و درگاه‌های پخش فیلم می‌توانند با پرده نقره‌ای رقابت داشته باشند اما دیدن صحنه‌های مهیج تاپ‌گان یا برخی از فیلم‌های منتخب جشنواره اسکار نشان داده که هنوز هم علاقه برای دیدن فیلم در سالن‌ها بسیار است اگر داستان و فیلم خوب داشته باشیم.
گمبل در ادامه می‌گوید: تصویری که از صندلی‌های خالی منتشر می‌شود در برخی موارد مبتنی بر تبلیغات نامناسب برای فیلم‌های روی پرده است و در برخی موارد هم کیفیت پایین محتوا در تولیدات مخاطبان را از سالن دور کرده اما نباید فراموش کنیم در همین دوره بازهم می‌بینیم سالن‌هایی در اقصی نقاط جهان هستند که حتی شاهد سانس‌های ویژه و اضافه هم بوده‌اند چون انتخاب مناسب، تبلیغات منطقی و فیلم با کیفیت را روی پرده داشتند.
به گفته وی کمپین‌های ایجاد شده در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نشان داد که هنوز هم سالن‌ها برای مردم جذاب است اگر به‌موقع، صحیح و اصولی برایشان تبلیغات داشته باشیم. به عنوان مثال در آخرین کمپین تبلیغاتی برای فیلم تاپ‌گان دیدیم که 75 درصد از دریافت کنندگان این تبلیغات در ایالات متحده علاقمند به دیدن فیلم روی پرده سینما و داخل سینما بودند.
این درحالی است که گابریل سالوان Gabriel Saluan فعال صنعت سینما نیز تاکید می‌کند: حتی در دوره‌ای که بسیاری تاکید دارند دیدن فیلم در خانه یا در صفحه مانیتور امروز ساده‌تر، ارزانتر و دردسترس‌تر از نشستن روی صندلی سینما است اما صف کشیدن علاقمندان به هنر هفتم برای تهیه بلیت و ورود به سالن‌های سینما هنگام اکران مردمی فیلم‌های جدید نکته‌ای است که نشان می‌دهد مرگ سالن‌ها نزدیک نیست و هنوز هم می‌توانیم به اقتصاد سینماداری فکر کنیم.
به گفته سالوان شاید این نوع نگاه در دوره همه‌گیری کرونا که اغلب مراکز عمومی تعطیل بودند شکل گرفته و گروهی براین باورندکه دیگر سالن‌ها جذابیتی برای مخاطبان سینما ندارد اما هر زمان که رویدادی خاص در سالن‌ها داریم، شاهد حضور انبوهی از علاقمندان به وفاداران به صندلی‌های سینما هستیم. اگرچه که برخی فعالیت‌های جانبی مثل اکران و پخش مسابقات خاص یا برگزاری مراسم مختلف اکنون به کمک اقتصاد سالنداری و سینماداری آمده اما همچنان دلیل اصلی باز شدن درها به روی مخاطبان اکران فیلم سینمایی است.
در همین حال کریستین مارتینو، Christine Martino مدیرعامل اسکرین ویژن معتقد است امروز بعد از یک دوره طولانی دوری مردم از یکدیگر به واسطه همه‌گیری کرونا بهترین فرصت برای دور هم جمع شدن دوباره آنهاست تا جایی که می‌بینیم بعد از کاهش سطح پروتکل‌های بهداشتی یکباره شاهد جهش فزاینده‌ای برای حضور در سالن‌ها و اماکن عمومی از سوی مخاطبان بودیم و رویدادهای هنری همگی با هم جهشی قابل توجه تجربه کردند.
مارتینو همچنین تاکید می‌کند از لحاظ تاریخی دلیل اصلی حضور مخاطبان در سالن‌ها دسترسی به محتوای انحصاری و تجربه دور هم بودن در یک فضای شاد، مهیج و غیرقابل وصف بوده است هرچند دیدن فیلم روی پرده نقره خود دلیلی غیرقابل انکار است و این تعاریف هنوز هم در ذهن مخاطب جریان دارد و در عرصه دیجیتال و عصر ارتباطات بازهم مردم دنبال اینگونه تجربه‌ها هستند. به عنوان مثال در دنیای سینما بیشتر مخاطبان علاقه دارند هیجان دیدن فیلم ماموریت غیرممکن را روی صندلی سینما با یک بسته پاپک‌کورن تجربه کنند نه اینکه تنهایی روی مبل اتاق نشیمن آن را با هدفون و در تنهایی ببینند.
وی با اشاره به جمله مایکل مورد که گفته “سینما هرگز نمی‌میرد” می‌گوید: تنها گروهی اندک در عرصه سینما به این فکر می‌کنند که رفته رفته سالن‌های سینما تعطیل می‌شوند ولی از آنها باید پرسید چرا باید سینماها تعطیل شوند درست زمانی که هنوز رستوران‌ها پررونق بوده و مردم برای تجربه دورهمی خانوادگی یا با دوستان و همکارانشان از این اماکن صندلی رزرو می‌کنند؟و پاسخ این است که انسان موجودی اجتماعی است و از تجارب تنهایی زیاد استقبال نمی‌کنند.
مارتینو معتقد است شاهد مثال دقیق برای اینکه سالن‌ها هنوز برای مخاطبان عرصه سینما جذابیت دارند تغییر رویکرد پلتفرم‌ها برای ارائه محتوا به مخاطبانشان است و بیشتر در تلاش هستند تا محتوای درخواستی ارائه کنند چون عرضه همه محصولات در این درگاه‌های انتشار مخاطب نداشته و پلتفرم‌ها نمی‌توانند فعالیت اقتصادی خود را ادامه دهند. این یعنی مخاطب محدود و رقابت میان انبوه پلتفرم‌ها و بقاء سالن‌های سینما.
