حمام تاریخی عمارت کاشف‌السلطنه جمعه شب هفتم دی میزبان جمعی از هنرمندان و نمایشگاه نقاشی و مجسمه «اسید آمینه‌ها» از وحید چمانی بود. نمایشگاهی که در ابتدا مخاطب را محو عظمت و زیبایی معماری فضای خود می‌کرد و کم کم موجودات عجیب‌الخلقه هنرمند از میان هزارتوهای حمام قدیمی رخ‌نمایی می‌کردند. چمانی هنرمندی است که روی کاغذ ذهنش را به تفرج‌گاه می‌برد و در بی‌مکانی و بی‌زمانی موجوداتش را در خلا رها می‌کند.
در این مراسم افتتاحیه هنرمندانی همچون محمدحسین عماد، رضا کیانیان، علی خسروی، مرتضی اسدی، اردشیر رستمی، احمد وکیلی، مجید سعیدی، محمد فرنود، فرزانه اسعدی، علیرضا آدم‌بکان و … حضور داشتند.
زیستن در جهان سوررئال
اردشیر رستمی کارتونیست، مجسمه‌ساز و شاعر از جمله افرادی بود که برای افتتاحیه نمایشگاه حاضر شد و درباره این آثار عنوان کرد: در عالم هنر بیان یک مفهوم به معنای تایید آن مفهوم نیست بلکه گاهی شما با بیان یک چیز می‌خواهید آن را از بین ببرید. صداقت وحید در خودنگاری‌ها و تاریخی که پشت سر گذاشته، منحصر به فرد است و با اجرای خوبش توانسته است از پس این بیان مهم بربیاید.
وی با اشاره به کانسپت آثار توضیح داد: در این آثار می‌بینیم که زشتی‌ها با زیبایی‌ها مبارزه می‌کنند و نمی‌توانند پیروز شوند. تمام این موجودات زخمی هستند. ما موجودات عجیب و غریبی را مشاهده می‌کنیم که در عین اینکه انسان هستند اما انسان نیستند. این موجودات در عین اینکه مار هستند اما مار نیستند. همان‌طور که ما در پروسه تکاملی‌مان تبدیل به موجودات عجیب و غریبی می‌شویم اما درون ما دیده نمی‌شود. همان‌طور که فروغ می‌گفت «و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمی‌ست که همچنان که تو را می بوسند، در ذهن خود طناب دار تو را می‌بافند».
این هنرمند که معتقد است ما در جهان سورئالیستی زندگی می‌کنیم، بیان کرد: فرهنگ مسلط ما ریشه‌های باورمندی و سوررئالیستی دارد. ما همه چیزمان از جمله اقتصاد، ورزش، پول و … سوررئالیستی است و در چنین جامعه ای زندگی می‌کنیم. در این شرایط وحید یکی از بهترین تاریخ‌نگارها و وضعیت‌نگارهای زمانه ما است.
رستمی در پایان با اشاره به فضای قدیمی حمام کاشف‌السلطنه عنوان کرد: این فضای نمایشگاهی ارتباط بسیار خوبی با آثار پیدا کرده است. لابیرنت‌ها و هزارتوهای این حمام مانند آثار خود وحید و فرهنگ ما هستند. اهمیت انسان هم در عبور و زنده ماندن از این هزارتوهای گاه سخت و سیاه است. ژیژک در مقاله‌ای می‌گوید که شاهکار از راه مستقیم به دست نمی‌آید بلکه از گذر از سیاه‌چاله‌های کیهانی به وجود می‌آید.
